Gojnik Sideritis syriaca L. należy do rodziny jasnotowatych. Na świecie znany jest jako grecka herbatka górska, zaś w krajach azjatyckich jako szałwia libańska. Jest rośliną wieloletnią należącą do strefy mrozoodporności 8, gdzie minimalna średnia temperatura wynosi od -12°C do -7°C, dlatego w naszym kraju należy ją zimować w pomieszczeniach (najcieplejsze rejony Polski zaliczane są do strefy 7b, najzimniejsze to strefa 5b). Gatunek ten już od ponad 2400 lat wykorzystywany jest jako zioło w rejonach swego występowania, tj. Morza Śródziemnego i wschodniej Azji.
Już Hipokrates opisywał cenne właściwości lecznicze gojnika, a zaliczał do nich między innymi działania uspokajające, moczopędne oraz korzystnie wpływające na układ pokarmowy. Współczesna medycyna potwierdza te właściwości, a także wskazuje kolejne: na przykład silne działanie przeciwutleniające i ograniczające rozwój osteoporozy, a także właściwości przeciwzapalne oraz przeciwbólowe.
As folhas e flores, na maioria das vezes secas, são a parte utilizável do réptil, usada para fazer infusões de um ou vários componentes. As folhas desta planta que crescem até 40 cm são lanceoladas, salpicadas de branco, com 5-6 cm de comprimento, algo semelhante às folhas de salva. Suas flores são amarelo claro. O gojnik, como a maioria das ervas da região mediterrânea, cresce melhor em locais ensolarados. Deve-se garantir que a exposição solar total dure pelo menos 6 horas durante o dia.
É cultivada em solo rico em matéria orgânica, com boas características de ar e água, com drenagem adequada e pH 7 ou superior. Não é sensível à seca porque ocorre naturalmente em áreas montanhosas.
Reprodução e cultivo
A maneira mais fácil de crescer um réptil é semear as sementes em vasos em uma estufa ou túnel na primavera e cultivá-las ao ar livre durante o período sem geadas. No final do outono, as plantas devem ser movidas para dentro de casa - caso contrário, podem congelar. Depois de um ano de cultivo, o gojniki pode ser plantado permanentemente, mas deve ser escondido durante o inverno ou possivelmente protegido com muito cuidado contra a geada.
Devem ser plantadas a uma distância de 50x60 cm. As partes acima do solo da planta morrem durante o inverno e voltam a se formar na próxima primavera.
